دکتر روانشناس خوب کودک در مشهد 09154433487
توجه والدین به کودک - عدم مقایسه با کودکان دیگر - با جملات ساده صحبت کردن
دکتر روانشناس خوب کودک در مشهد 09154433487
حدود هشت تا ۱۰ درصد کودکان به این اختلال مبتلا می‌شوند. احتمال تشخیص این اختلال در پسران سه برابر دختران است .
تشخیص بیش فعالی
نمی توانند یک برنامه سخت را دنبال کرده و ادامه دهند.
این افراد به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه از پذیرفتن اموری که به تمرکز بالا و هوشیاری نیاز دارد، خودداری می کنند.
نداشتن سازمان دهی مشخص و فراموشی های مکرر
در محل کار مرتکب اشتباه های بیهوده می شوند.
در اغلب موارد لوازم خود را یا جا می گذارند یا گم می کنند.
معمولا در سخنرانی ها حواسشان به موضوعی دیگر پرت می شود.
در مکالمه های کوتاه و شخصی ، افکارشان به سایر مسایل معطوف شده و حواسشان جمع نیست.
ب : عدم توانایی مدیریت کردن زمان
دیر رسیدن به قرار های ملاقات یا فراموش کردن آنها و عدم مدیریت زمان
دایما نمی توانند در یک جا آرام بنشینند. در حال حرکت کردن، جا به جا شدن یا تکان دادن پاهای خود هستند .
صبور نیستند .
تمایل شدیدی به انجام کار، حرکت کردن دارند.
چونتمرکز ندارند نمی توانند راحت کتاب مطالعه کنند.
حرف می زنند بدون توجه به اینکه مخاطب شما قصد حرف زدن دارد یا خیر.
نمی توانید منتظر بمانند ، کم صبرهستند ، به قدری عجول هستند که وسط حرف دیگران پریده و مهلت نمی دهند طرف مقابل حرفش را تمام کند.
ه : بدون اجازه وارد حریم شخصی اطرافیان می شوند
بزرگسالان مبتلا به این مشکل به این اختلال مبتلا هستندو مشکلات روحی متعددی دارند، نادیده گرفتن قوانین اجتماعی ، انجام کارهای شتابزده و نسنجیده استفاده از
عبارت های نامناسب
پرت کردن حواس دیگران حین انجام کار ، بدون فکر وارد حریم خصوصی افراد شدن
عدم وقت شناسی و بی نزاکتی در مکالمه ها و پرسیدن سوال های نامناسب یا افکار هیجانی و بی فکر خود را با صدای بلند به زبان می آورند.
اگر موضوعی مستقیما سرگرم کننده یا جذاب نباشد، آنها علاقه خود را به آن از دست می دهند.
در بازی خوب عمل می کنند اما در انجام تکالیف شان بسیار بد عمل می کنند به این خاطر در مسافرت های جاده ای بدخلق می شوند .
بدون کمترین تعللی عمل می کنند ودیگران قادر به مقاومت کردن نیستند.
مصرف مواد غذایی سرشار از امگا ۳، آهن و املاح معدنی .
توجیه والدین که رفتار کودک مربوط به یک اختلال است و از روی قصد و عمد نیست.
توجه و عدم مقایسه با کودکان دیگر
متناسب با سن کودک رفتار کردن.
خود را به جای کودک بگذارید.
ارتباط چشمی با کودک برقرار کردن .
وقت گذاشتن برای گوش دادن به صحبت‌های کودک
گفتن احساستان به کودک بصورت غیر مسقیم .
آرام ولی محکم صحبت کنید.
بازسازی کردن محیط خانه مثل خاموش کردن تلویزیون یا کم کردن فعالیت‌ها و شلوغی‌ها و تماس‌های تلفنی غیرضروری .
