بهترین روانشناس مشهد 09154433487

روانکاوی چیست؟

تنها طریق روانکاوی کردن یک فرد ، پی بردن به ریشه های ناخوداگاه طرف می باشد.

در عالم خواب  ناخوداگاه فعالیت خود را شروع می کند ولی در عالم بیداری بیشتر خوداگاه فعالیت می کند .

روانکاوی کردن یک فرد بدون تفسیر خواب طرف امکان ندارد یا امکانش کم است چون دسترسی به حد اعلای ناخوداگاه در تفاسیر رویاهای شخص اتفاق می افتد .

برای روانکاوی روش هپنوتیزم را به کار می برند اما بیمار بعد از بیدار شدن از خواب هیپنوز به حالت قبلی برمیگردد و تکانه های بیماری وی از بین نمی رود و تنها روانشناس به

ناخوداگاه طرف اشراف دارد و خود بیمار بعد از بیدارشدن چیزی به خاطر نمی آورد.

برای اینکار به جای هپنوتیزم روش تداعی آزاد رو جایگزین کردند .

روش تداعی آزاد به بیمار میگفت از ی جایی شروع به حرف زدن بکنه از حادثه ای که برایش زجر آور و تلخ ، بیمار وقتی حرف میزد از نطقش و جاهایی که لکنت زبان می گرفت .

و یا از یک حادثه ای که ناراحت بود و جایی که بیمار "مقاومت" می کرد و میل به فاش کردن آن قسمت از خود واقعیش رو نداشت همان نقطه مچ بیمارش رو می گرفت.

کشف مقاومت بیمار به منزله ی یک قدم به جلو در روانکاوی بیمار به حساب میاد.

در تداعی آزاد بیمار در جریان روانکاوی قرار می گیرد .

در اصل روانکاوی در وهله اول شکستن همین مقاومتهاست ، مقاومتی که توسط بیمار اتفاق می افتد و به شدت و حدت مقاومت و زبده بودن روانکاو بستگی داره که طول درمان

چقدر طول بکشد .

در مرحله بعدی در روانکاوی بیمار ، سخنانش را به کمک روانکاو از ناخوداگاه به خوداگاه می آورد یعنی اعتراف گرفتن یا انتقال اعمال پنهان بیمار توسط روانکاو است ، روانکاو و بیمار

باهم همسو می شوند و به هم کمک می کنند تا معمای ناخوداگاه بیمار را بیابند .

هنگام انتقال مفاهیم از ناخوداگاه ، بیمار با حالت لرزش  بدن و ضعف و پلک زدن هیستریکی و این کلمه ممنوعه را به بیرون پرتاب می کند و درمان محقق می شود.