روانشناس بالینی در مشهد 09154433487

نوعی اختلال و آشوب در هویت است که دو یا چند شخصیت جداگانه در وجود فرد ظاهر می شوند و کنترل رفتار فرد را از یک زمان به زمان دیگر به دست می گیرند.

این از هم گسیختگی بطور مستمر ادامه پیدا کرده و گسترش می یابد و ممکن است از خیال بافی های روزانه شروع شده و تا تجزیه ی کامل هویتی ادامه پیدا کند که ممکن است به

صورت آنی و به واسطه ی نوعی تنش صورت می پذیرد

که اتفاقاتی را به خاطر نمی آورند, مثلا خود را در کنار افرادی یا جا هایی می بینند که اطلاعی درباره شان ندارند, یا متوجه وجود چیز هایی در اموالشان می شوند که خریداری

کردن آن را به یاد نمی آورند.

علایم

احساس ضعف حافظه، و خارج شدن از دایره ی زمان
افسردگی و افکاری پیرامون خودکشی

ایجاد مشکلات رفتاری (در کودکان)
رواج نقص فردی
 توهمات دیداری و شنیداری می شوند .
فرایند رشد بیماری در حدود ۵٫۹ سال به طول می انجامد .
ناتوانی در تمرکز

اختلال در خواب

بی خوابی

 ترس شبانه یا خواب گردی

حمله های عصبی

فوبیا

نگرانی

اعتیاد به الکل و مواد مخدر

توهم دیداری و شنیداری

 اختلال در غذا خوردن

سردرد

 فراموشی

گم شدن زمان

تجربه ی خلسه

تجربه خروج از بدن

مشکلات پانیک

مشکلات اضطرابی

هویتهای جانشین آنها خصمانه، کنترل‌کننده، و خود ویرانگرند.

تفاوت در دست خط ، استعدادهای هنری و ورزشی و آشنایی به زبانهای خارجی .

علل روانکاوی این بیماری

آزار و اذیت های فیزیکی و جنسی در کودکی یا آسیب های مغزی و صرع  ، در این وضعیت کودک از این اختلال به عنوان نوعی عامل دفاعی استفاده می کند.

آنها همواره حالات روانی خود را تغییر می دهند تا به این طریق در ذهن خود به کسی اجازه ندهند که آنها را مورد آزار و اذیت قرار دهد .

 بسیاری از آنها از جانب فرد مورد اعتماد خود، مورد آزار قرار گرفته اند .

هرگاه هویت های موازی فرد به وجود آید ، به شما نمی گویند «من مشکل چند شخصیتی دارم» و شخصیت ها و هویت های مختلف فرد می توانند با رفتار های مختلف اشتباه گرفته

شوند , با این همه طی مدت طولانی (گاها تا هفت سال ) , پزشک متخصص طی مصاحبه با بیمار می تواند آن را تشخیص دهد .

درمان

جلسات روانکاوی به همراه هیپنوتیزم که هدف از درمان درهم شکستن شخصیت های متفاوت و محدود کردن آنها به یک هویت منحصر بفرد است.

سپس ارتباطی میان شخصیت های متفاوت به ویژه خصوصیاتی که قدری ماهیت خشونت و مخرب دارند ایجاد می کند و آنها را به مرور زمان از میان بر می دارد.

شناخت درمانی: تمرکز این تکنیک بر این است که روش تفکر تابع بودن فرد را تغییر دهند.

تجویز دارو: درمان مستقیمی برای اختلالات گسستگی وجود ندارد, اما افرادی که مبتلا به این اختلالات هستند, از افسردگی و نگرانی هم رنج میبرند, و با دارو ها میتوان از آن ها جلوگیری کرد

درمان خانواده: این نوع درمان, به خانواده درباره ی این اختلال اطلاعاتی میدهد , و به آنها کمک می کند که درصورت عود این بیماری آن را تشخیص دهند .

سایکوتراپی: این نوع درمان, از تکنیک هایی استفاده میکند که فرد به کمک آنها بتواند مشکلات را ببیند و آن ها را حل کند و در خود نریزد.

درمان های خلاقیت (هنر درمانی یا موسیقی درمانی): این درمان ها به بیمار اجازه میدهند که تفکرات و احساساتش را در راه های امن تر و خلاقانه تری بروز دهد (یعنی لازم نیست

برای بروز احساسات شخصیت جدیدی را رو بیاورد .